Legenda kaže da se  nekada davno u nabujaloj reci, posle letnjeg pljuska, utopila mlada čobanica. U spomen na taj događaj, planinskoj visoravni dat je stari slovenski naziv Divčibare, što znači „devojačke bare“.

PROGRAM PUTOVANJA

Polazak iz Beograda u jutarnjim časovima. Vožnja preko Lajkovca i Divaca  do sela Petnica . Obilazak sela i poseta Petničkoj pećini.

Selo Petnica (udaljeno 7km od Valjeva) veoma je staro. Prve porodice su se u njega doselile već početkom XV veka. Kroz selo protiče rečica Banja, koja izvire iz Petničke pećine i potok Pocibrava koji selo deli na dva dela – brdski (južni) i ravniji (severni) deo. Na Pocibravi je 1990. godine izgrađena zaštitna brana namenjena zaštiti od bujica i tako dobijeno malo jezero površine 2ha. Na obalama jezera su ptice selice i močvarice već formirale svoja staništa, dok je za brojne ribolovce ono postalo omiljeno ”lovište”. U selu se pored Petničke pećine nalazi još dva bitna objekta:  Sportsko – rekreativni centar Petnica koji ima četiri bazena i terene za košarku, fudbal, odbojku i mini golf. Bazeni se napajaju toplom podzemnom vodom. Istraživačka stanica Petnica (ISP) samostalna i nezavisna institucija koja se bavi razvojem naučne kulture, naučne pismenosti, obrazovanja i kulture. Aktivnosti ISP su najvećim delom usmerene na mlade – na učenike i studente, kao i na obuku nastavnika u novim tehnikama, metodama i sadržajima u oblasti nauke i tehnologije.

Petnička pećina nalazi se na 1 km od sela. U pećini i njenoj neposrednoj okolini pronađena su najstarija svedočanstva o životu ljudi u zapadnoj Srbiji. Istraživanje ovog arheološkog lokaliteta počelo je u prošlom veku kada su prva istraživanja obavili Josif Pančić i Jovan Cvijić. Pored arheološke, ona ima i veliku speleološku i paleontološku vrednost. Pećina se sastoji od oko 600m dugih kanala i brojnih odaja. Podeljena je na dva dela – Gornju i Donju pećinu. Donja je znatno manja od Gornje, ali ima prohodniji ulaz. Iz nje izvire ponornica Banja.Gornja pećina je, pak, većih dimenzija i predstavlja splet odaja i kanala. Njena najprostranija odaja (tzv. Koncertna dvorana) ima prirodno osvetljenje koje potiče od dva otvora (”vigledi”) na tavanici. Sve ove osobine, kao i pogodni klimatski faktori, pružile su idealne uslove za sigurno sklonište ljudima i život retkim životinjskim i biljnim vrstama. Arheološko – antropološka istraživanja sprovedena 1969. godine potvrdila su da je arheološki lokalitet koji se nalazi ispred ulaza u Petničku pećinu, prvo kompletno neolitsko stanište u Srbiji, staro 6.000 godina. Nakon obilaska pećine uspon na planinu Maljen. Voznja ka turstičkom odmaralištu Divčibare. Obilazak turističkog odmarališta i uspon do Crnog vrha.

Divčibare su poznato planinsko turističko mesto – visoravan, koja se nalazi u centralnom delu planine Maljen. Povoljan geografski položaj doprineo je da prema Divčibarama gravitira mnoštvo gradskih stanovnika, jer su one najbliže planinsko turističko mesto Beogradu i Vojvodini. Na Divčibarama je razvijen boravišni, zdravstveno–rekreativni, sportsko–rekreativni, izletnički turizam, a u nešto manjoj meri i lovni i ribolovni.Divčibare leže na nadmorskoj visini od 980 m. Sa svih strana su okružene visovima koji ih štite od vetrova, ublažavaju klimu, a istovremeno predstavljaju mesta sa kojih se pruža izvanredan vidik na bližu okolinu, ali i na neke udaljenije krajeve Srbije, pa čak i Republike Srpske. Dobar geografski položaj uslovljava dopiranje vazdušnih masa iz Jadranskog mora i sukobljavanje sa vazdušnim masama sa Karpata i Panonske nizije, čime se objašnjava prisustvo joda u vazduhu. Proleća i leta su kratka, zime su hladne i duge sa obilnim snežnim padavinama, a jeseni duge i blage. Prva urbanizacija i formiranje naselja otpočeto je u vrme kneza Miloša Obrenovića koji je tu kupio posed. Danas, na Divčibarama možete uživati u nestvarnoj prirodi, obilju pešačkih staza, mnogobrojnim  restoranima i hotelima i novom ski centru za ljubitelje zimskih sportova.

Crni vrh sa 1096 m.n.v. je po visini drugi maljenski vrh, ali se zbog blizine nametnuo najvišem vrhu Kraljevom stolu koji je udaljeniji od centra Divčibara. Sa Crnog vrha se pružaju upečatljivi pogledi na istok (levo), jug (pravo) i zapad (desno), pa se tim redom vide: Suvobor, Kablar, Ovčar, Zajčica i Subjel, a kad je vedro u daljini se vide Golija, Kopaonik, Zlatibor, Tara i Zvijezda. Na krajnjem zapadu vide se sve ostale valjevske planine: Povlen, Magleš, Jablanik i Medvednik i ispod njih Drenovački kik, Bukovi i ostala pobrdja. Pogled na sever prema Divčibarama zaklanja šuma kroz koju vodi staza.

OPIS STAZE: dužina staze 1,5 km u jednom smeru kroz šumu do samog vrha. Uspon nije težak ali je stalan. Nije potrebna posebna oprema (osim udobne obuće, dovoljno vode i zaštita od sunca ) niti posebna fizička kondicija. Kraj uspona je na samom kamenito-travnatom vrhu koji je označen na nekoliko velikih kamenova. Slobodno vreme na vidikovcu. Povratak u odmaralište, slobodno vreme za ručak, šetanju pešačkim stazama i individualne aktivnosti. Polazak za Beograd u večernjim časovima. Predvidjeno vreme dolaska u Beograd do 22:00h.