"Hej salaši na severu Bačke u vama su pisme bunjevačke..." Zvonko Bogdan

PROGRAM PUTOVANJA

Polazak iz Beograda u 7h  dolazak u Apatin oko 10h. Pešačka tura sa posetom najznačajnijim kulturnim, privrednim i sakralnim  građevinama.

Apatin-grad  zanata, ribara i brodova, čuvene pivare, Jelen  piva i cigle od koje je kako kažu  sagrađeno pola Beča i Pešte jedan je od najlepših gradova Vojvodine. Smestio se na levoj obali Dunava u severozapadnom delu prostranih bačkih ravnica. Naselje staro skoro 10 vekova kojim su gospodarili  Sloveni, Nemci, Madjari, Turci  dobija status grada u drugoj polovini 18.veka kada  zahvaljujući zanatstvu, brodarstvu i trgovini počinje njegov ekonomski  uspon. U to vreme osnovana je pivara, sinonim grada Apatina koja   uspešno posluje do današnjih dana.

Apatinska pivara osnovana je 1756. godine i spada u najstarije pivare u zemlji. Stari deo objekta Apatinske pivare, svojim spoljašnjim izgledom, predstavlja zdanje koje pleni svojom lepotom, te privlači veliki broj posetilaca. Smeštena je u neposrednom centru grada.

Gradska kuća se nаlаzi u glаvnoj аpаtinskoj ulici. Zgrаdа je podignutа u periodu od 1907. do 1909. godine а projektаnt je bio Apаtinаc Ferenc Rаjhl. To je ugаonа jednosprаtnа grаđevinа sа tornjem nа uglu. Iаko je grаđenа u stilu eklekticizmа nа grаđevini dominirаju elementi mаđаrske secesije po kojoj je i sаm Rаjhl bio poznаt. Rаznovrsni secesijski detаlji se vide nа bogаtoj rezbаriji svečаne sаle. Ono što dominirа u sаli su i velike zidne slike koje je, u socreаlističkom stilu, izrаdio аpаtinski slikаr Rudolf Udvаri koji je oslikаo i veliku sаlu Domа kulture u Apаtinu.

Crkva Uspenja Marijinog je podignuta u glavnoj ulici, koja po njoj, od toga momenta dobija oficijelni naziv-Crkvena ulica. Crkveni toranj se podiže iz pročelja glavne fasade, koja ima karakteristike „Kopf” stila ili dunavskog baroka. U Apatinu se u ulici Srpskih vladara, između Katoličke crkve Uznesenje Marijino i stare zgrade Osnovne škole Žarko Zrenjanin, u kojoj je danas smeštena Muzička škola, nalazi jedan od najstarijih raskošnih primeraka trnovog drveta visok preko 15m.

Trnovo drvo-pretpostavlja se da je isto drvo doneto 15.08. 1795. godine iz Jerusalima i to na dan postavljanja kamena temeljca nove katoličke crkve u Apatinu posvećene Uznesenju Bogorodice. Sadnja takvog drveća bila je deo običaja ondašnjih komorskih crkava. Po predanju od bodljikavih grančica trnovog drveta napravljen je venac, ili kruna, koju su dželati rimskog guvernera Pontija Pilata stavili na glavu Isusa Hristosa Sina Božijeg i Jevrejina iz Galileje, kada su ga na krstu razapinjali na brdu Kalvarija poznatom kao Golgota.

Među brojnim spomenicima materijalne kulturne baštine grada Apatina, posebno se izdvaja  barokna statua Crne Bogorodice ili Crne Madone, izrađene od drveta, ebanovine. Donesena je u jednom od talasa terezijanske kolonizacije sredinom 18. veka. Tvrdi se da je ova statua transportovana Dunavom, tada najznačajnijom i najfrekventnijom saobraćajnicom, na jednom od drvenim splavova (ulmske kutije), od strane izvesne Magdalene Gerber. Nalazi se u crkvi Uspenja Marijinog.

Crkva srca Isusovog-ovaj sakralni objekat izgrađen je u pseudoromaničkom stilu, u periodu 1931-1933. godina, I predstavljao je najveću katoličku crkvu izgrađenu na području Bačke, između dva Svetska rata. Planovi za nju su urađeni od strane bečkog arhitekte Bruna Buhvizera, a izvođač građevinskih radova bio je apatinski građevinski preduzimač (jedno vreme predsednik ovdašnjeg Zanatskog udruženja) Nikola Šefer. Danas brigu o celom zdanju, kao i o kompleksu okolnih objekata vodi udruženje Adam Berenc. Glavna ideja udruženja je da se crkvi vrati život u ulozi muzeja koji bi predstavljao zaostavštinu podunavskih Nemaca.

Apatinska sinagoga:osobenost sinagoge je polihromni mural na tavanici, po sadržaju netipičan za judaizam i ispisan hebrejskim pismom obrnutog redosleda te se tekst može čitati jedino preko ogledala.

Međunarodna marina Apatin-marina je površine 1,4 ha, smeštena u neposrednoj blizini brodogradilišta "Apatin" i pristana za putničke brodove. Marina raspolaže sa 30 pontona  izrađenih po najsavremenijoj švedskoj tehnologiji od lakoplivajućeg betona. U marini je kao njen zaštitni znak postavljena velika bronzana skulptura boginje Nike sa Andrejinim krstom u jednoj ruci, zaštitni znak moreplovaca. Slobodno vreme u Apatinu za odmor i individualne aktivnosti. Nastavak puta prema Somboru.

“U tom Somboru svega na volju..!!!!” Na mestu gde je ugarska vlastelinska porodica Cobor Sent Mihalj imala svoje imanje razvilo se još u 14.veku malo naselje koje se vremenom širilo i uvećavalo. Od Cobora do Sombora  smenjivali su se vladari i imperije ostavljajući svoje tragove u delti reke Mostonge u vidu mostova, vojničkih šančeva, džamija, crkava, gospodskih palata... Priča o Somboru je istorija graničara koji su svoju slobodu platili veoma skupo prelazeći trnovit put od pogranične varoši do kraljevskog grada i od turskog šanca do sedišta Bačko bodroške Županije. A više od svega, priča o Somboru je pesma salaša i tamburaša, topot dobrih konja i škripa fijakera, hlad zelenih bođoša i tuga mnogih dođoša koji su u njemu našli svoj mir i dom i pretvorili ga u jedinstveno mesto u kome “svega ima to je istina pa i žene piju vina!!!”

Dolazak u Sombor,  pešačka tura najužim gradskim jezgrom-Trg Cara Uroša, katedrala Svetog Stjepana, ulica kralja Petra I , gradska kuća, Trg i crkva  Svetog Đorđa, Trg Svetog trojstva. Poseta gradskom muzeju i zgradi Županije.

Gradski muzej Sombora nastao je na tradiciji istorijskog društva Bač-bodroške županije, osnovanog u Somboru maja 1883. Društvo je prvobitno bilo smešteno u zgradi Županije i posedovalo je arheološku, numizmatičku , arhivsku i bibliografsku zbirku. Danas se u zgradi somborskog muzeja čuva jedna od najimpresivnijih zbirki starog novca i numizmatičke literature koju je gradu zaveštao čuveni numizmatićar Dr Imre Fraj.

Zgrada Županije-danas sedište uprave Grada i Zapadno-bačkog okruga, ovaj znamen Sombora je izgrađen 1808. za smeštaj administracije Bač-bodroške županije, a sadašnji izgled je dobio 1882. kada su mu dozidani bočni tornjevi i začelje. U Svečanoj sali je slika-monument Ferenca Ajzenhuta „Bitka kod Sente”, a u Sali grbova su znamenja plemićkih porodica iz okolnih mesta. Zgrada ima 200 prostorija, dok je u dvorištu, sve do nedavno, bio žbun barskog rastinja kao sećanje na močvarno ostrvo Pandur, na kome je podignuta. Nalazi se u najvećem parku grada zasnovanom s kraja 19. veka kada ovde prestaju sa održavanjem četiri godišnja somborska vašara i redovne stočne pijace – privilegije dobijene Poveljom slobodnog i kraljevskog grada Sombora 1749. godine.

Slika „Bitka kod Sente”, Ferenca Ajzenhuta je naručena za 1896. čime se Sombor uključio u proslavu Milenijuma od dolaska Mađara na nizije Panona. Veličinom 7x4 m. a sa ramom čak 40 m2, najveće je ulje na platnu, tkanom iz jednog komada, na prostoru nekadašnje Jugoslavije. Rađena u Minhenu, slika je na ovo mesto postavljena 20.2.1898. Njen motiv je odredio veliki istorijski značaj istoimene Bitke kod Sente (11.9.1697) između turske i austrijske carevine u čijim redovima je bilo i 500 Somboraca, predvođenih princom Eugenom Savojskim (na belom konju) nakon koje su Osmanlije proterane sa ovih prostora. 

Slobodno vreme U Somboru za ručak i individualne aktivnosti. Fakultativno:vožnja fijakerima obodom četiri somborska venca. Polazak za Beograd u kasnim popodnevnim satima, dolazak na mesto polaska oko 21h.