"Poljupce je čak iz Luvra slala Šapcu Mona Liza
noćni život na Balkanu bio je ko sred Pariza!"
PROGRAM PUTOVANJA
Polazak iz Beograda u 8h sa parkinga na Starom sajmištu, Novi Beograd, vožnja do manastira Kaona. Dolazak u manastir Kaona, poseta i obilazak Vitlejemske crkve, šetnja i odmor na manastirskom jezeru.
Manastir Kaona pripada Eparhiji šabačkoj SPC u opštini Vladimirci u ataru istoimenog sela. Nastao je u 14. veku, a prva crkva sagrađena na ovom mestu datira iz druge polovine 11. veka. Prema narodnom predanju manastirski kompleks je zadužbina Ikonije, sestre Miloša Obilića. Predanje kaže da su dve Miloševe sestre, Ikonija i Vida, pratile brata na Kosovo. Kad su stigle do „Ravne livade“ (iznad sadašnje manastirske crkve), Ikonija ode da donese bratu vode, i vraćajući se, reče mu: „O moj brate, što dobra konja videh, još da je sedlo prema njemu“. U narodu se pod dobrim konjem podrazumeva mesto gde bi se mogla crkva sagraditi
„Blago imamo, sestro“, odgovori Miloš, „pa mu načini sedlo, a kad se ja vratim sa Kosova, pomoći ću ti i ja.“ Miloš se nije vratio. Ikonija je sagradila Kaonu, a Vida manastir u Vidojevici.
Manastir je postradao u Prvom srpskom ustanku i u njega je bila smeštena bolnica. Sadašnja manastirska crkva, posvećena Svetom Arhangelu Mihailu, podignuta je u vizantijskom stilu, na temeljima stare crkve 1892. godine. Tokom Prvog i Drugog svetskog rata zapaljena je crkvena arhiva i odneta su dva zvona, a crkva je mnogo stradala. Velika obnova ove svetinje počela je postavljanjem oca Teofila za starešinu manastira 1962. godine. Manastir čuva delić svetih moštiju Prepodobne majke Paraskeve koje prati legenda da imaju isceliteljsku moć. Nakon obilaska manastira Kaona nastavak putovanja Šapcu uz kratkotrajno zaustavljanje u naselju Mišar.
Bitka na Mišaru je vođena između srpske ustaničke vojske pod komandom Karađorđa i turske vojske na brdu Mišar kod Šapca od 13. do 15. avgusta (odnosno od 1. do 3. avgusta po julijanskom kalendaru) 1806. Ova bitka je jedna od najvećih pobeda srpskih ustanika za vreme Prvog srpskog ustanka. Bitku je ovekovečio Filip Višnjić u narodnoj epskoj pesmi „Boj na Mišaru”, dok ju je ruski slikar Afanasij Ivanovič Šeloumov ovekovečio monumentalnom kompozicijom ulja na platnu „Boj na Mišaru”.
Obilazak spomenika i muzeja u Mišaru koji predstavljaju nepokretno kulturno dobro od velikog značaja. Kratko pauza za kafu i odmor. Odlazak u grad Šabac, poseta šabačkoj tvrdjavi.
Grad Šabac koji se nalazi u zapadnoj Srbiji na obali reke Save, razvio se oko utvrđenja podignutih uz reku. Privredno je, kulturno i administrativno središte Mačvanskog okruga. U izvorima se pojavljuje i u romejskom periodu, ali svoj značaj dobija tek od XV veka, posle pada tadašnje Srbije pod Osmansku vlast. Godine 1470. na pogodnom mestu, gde se obala Save blago uzdiže, a nedaleko od ušća rečice Kamičak u Savu, Turci podižu tvrđavu Bigir Delen, ne mnogo veliku po dimenzijama, ali snažnih i visokih bedema. Sa kulama isturenim prema Savi ona je, kroz vekove, predstavljala snažno uporište prema turskom suparniku u borbi za prevlast na Balkanu. Turci novosagrađenoj tvrđavi i gradu koji je oko njenih nastajao, daju ime Bejerdelen, što u prevodu sa turskog znači „onaj koji udara sa boka”. Tako lociran i utvrđen grad bio je značajna ispostava iz koje se moglo lako upadati u Ugarsku i kontrolisati saobraćaj Savom.
Šabac ima bogatu istoriju, sa posebnim naglaskom na razvoj kulture u gradu. Više puta je bio obnavljan i rušen kroz periode izmedju XVII i XX veka. Ključni period u istoriji Šapca se konceptualno i tematski oslanja na period XIX veka, urbanizaciju i dolazak Jevrema Obrenovića na vlast 1816. godine. Tokom Prvog i Drugog sv. rata pretrpeo je velika uništenja. Danas je grad Šabac jedan od najrazvijenijih u Srbiji, koji je 2010. godine dobio zvanično priznanje u akciji „Opštine i gradovi budućnosti”, postavši „Privredni grad budućnosti”. Nakon obilaska Šabačke tvrđave odlazak u centar grada. Pešačka tura gradom kroz glavnu ulicu sa vodičem. Obilazak ključnih objekata: Šabačko pozorište, Gradski trg, Eparhija šabačka, Spomen obeležje učesnicima Balkanskih i Velikog rata, Spomenik Jevremu Obenoviću, crkva Svetog Petra i Pavla, Gimnazija, Narodni muzej, Krsmanovićeva kuća, Kulturni centar itd. Slobodno vreme. Odlazak u etno restoran „Čardak“. Pauza za ručak.
Restoran ,,Čardak" nastao je iz želje da se gostima pruži osećaj mira i zadovoljstva u autentičnom seoskom ambijentu koji ih vraća u vreme koje su provodili kod bake i deke na selu, a u kom istovremeno mogu da uživaju u kulinarskim specijalitetima koji ih vraćaju u doba detinjstva. Projekat za njegovu izgradnju izradio je Dragan Maletić. Za nešto više od godinu dana, naime početkom 2005. god., etno restoran "Čardak "ugostio je svoje prve goste. Polazak za Beograd u večernjim časovima. Predvidjen dolazak u Beograd oko 20:00h
